Moon Smit

Moon Smit

Never really gone

 
Moon Smit werkte voor haar afstudeerwerk met het thema dood en rouw. Met haar werk slaat ze een brug naar de relatie met de overledene die overblijft. Want je hebt nog steeds een relatie met iemand, ook als diegene dood is. Ze creëert een plek voor dat wat overbleef. De monumentale constructie is gemaakt van hout, dit refereert naar de kist waarin je iemand wegbrengt. Wanneer je als toeschouwer naar het werk kijkt, word je geconfronteerd met iets wat we liever ontwijken, een gemis. Het werk geeft ruimte om te delen in een gevoel wat iedereen kent. Rouwen is de puurste vorm van liefde. Als maker is Moon zich altijd bewust van de essentie van relaties bij mensen. Ze is altijd nieuwsgierig en op zoek naar verschillende vormen om abstracte ideeën vorm te geven. Elkaar liefhebben is iets waar we niet altijd goed bij stilstaan. In haar werk wil ze anderen daar wel bewust van maken, door de dood in de ogen te kijken.  

Back to list
Share