Josje Kerkhoven

Josje Kerkhoven

Opleiding
Beeldende Vorming voltijd
Lichting
2014

hand/werk

Als je je vaak een olifant in een porseleinkast voelt, krijg je een voorliefde voor olifanten en een ambivalente verhouding met porselein. De olifant is de krankzinnige, degene die kwaad is, of juist uitzinnig vrolijk. Het porselein belichaamt de regels, de wetten en bezwaren, de kwetsbaarheid van anderen. Maar ook de eigen angst om iets verkeerd te doen, iemand pijn te doen of iets kapot te maken.

Door kunst te maken dwing ik mezelf in een porseleinkast te gaan staan waar ik het liefst met zevenmijlslaarzen omheen zou lopen. De media en materialen waarmee ik werk bepalen de dramatiek, vergelijkbaar met de uitvergrotingen van personages in toneel en film.

Tekst (fictie, vaak monologen of dialogen) en decorachtige installaties spelen een grote rol in mijn werk. De decors bestaan uit alledaagse voorwerpen, aangevuld met videofragmenten en foto’s. Ik maak bewust gebruik van compositie en kleur om een filmisch effect te bereiken.

Ik bestudeer graag werk van toneelschrijvers als Sophokles, Shakespeare en Beckett, maar ook van moderne toneelmakers zoals Gerardjan Rijnders. Zij voeren verhalen en concepten altijd weer terug naar de rode draad, wat zich uit in de details, in woord of in beeld. In mijn ogen zou iedere filmmaker en curator met die precisie moeten werken.

Uiteindelijk zou ik heel graag meer met toneel en film gaan doen, omdat er altijd zo’n bruisende sfeer heerst. Of ooit als kunstenaar-curator een overzichtstentoonstelling maken, zoals Lorenzo Benedetti op de Biënnale van Venetië of Jurgen Bey met ‘Zeven Hoofdzonden’ in het Centraal Museum. Een olifant denkt groot!

Terug naar lijst
Delen