Eline Coolen

Stil

Dag in dag uit ben ik in dezelfde omgeving, doe ik dezelfde dingen en zie ik dezelfde mensen. Het voelt dan alsof de volgende dag nooit komt. Alsof verandering mijn adres niet kan vinden. Tegelijkertijd heb ik er geen interesse in om mijn telkens terugkerende dag te vervangen. Mijn eigen gezelschap verkies ik boven dat van de meeste anderen. Ik moet op zoek naar andere manieren om mijzelf ervan te overtuigen dat ik niet stil sta. Ik zoek naar waar tijd zich verstopt in mijn omgeving. Ik vind hem in het glijdende licht door de kamer, de terugkerende stoflaag op mijn boekenkast, de opbrandende kaars en de stervende bloemen op mijn vensterbank. In de installatie titel probeer ik een stukje tijd te vangen. 

Everything stays
Right where you left it
Everything stays
But it still changes; 

Ever so slightly
Daily and nightly
In little ways
When everything stays.