‘Dat is näglwasser. Een heel wezenlijk en belangrijk iets weet je. Want er staat geschreven dat de mens wanneer hij ‘s morgens opstaat, is als een nieuw geboren schepsel voor de dienst aan de Schepper. En hij behoort zichzelf te heiligen en zijn handen te overgieten uit een beker, zoals een priester dat in de tempel deed. Er is nóg een reden voor het overgieten van de handen. Namelijk, tijdens de slap verlaat de heilige ziel het lichaam van de mens en dan komt een geest van onreinheid over hem en deze rust op zijn lichaam. Zodra men uit zijn slaap wakker wordt, verdwijnt de geest van onreinheid van het lichaam, behalve van de vingers. De laatste sporen worden weggewist, als men drie maal water over de vingers giet. Kijk je mag dat natuurlijk ook bij een wastafel doen, tenminste als je niet verder dan vier el hoeft te lopen. De wastafel moet zich dus binnen die afstand bevinden. En in deze kamer is helemaal geen wastafel, dus vandaar. Overigens, je moet tijdens het overgieten het water in de afwasbak laten lopen en het niet meer gebruiken, omdat het onrein is geworden.’

Het bovenstaande extract uit het boek ‘nagelwater’ van Minny Mock, die het schreef naar aanleiding van naoorlogse verhalen van Joden uit de Transvaalbuurt, heeft ons geïnspireerd te zoeken naar meer reinigende rituelen in de Transvaalbuurt voor ons uiteindelijke werk. Deze rituelen hebben wij gemengd met het alledaagse gewoontes om de gelijkheid van de handelingen en het water te illustreren.