Lisa Hoogkamer

Wood You?

Tijdens mijn studie aan de Academie voor Beeldende Vorming heb ik met veel verschillende materialen geëxperimenteerd: metaal, glas, hout, keramiek, noem maar op. Voor mijn afstudeerwerk ben ik teruggegaan naar textiel, gecombineerd met hout. Ik zeg ‘teruggegaan’ omdat mijn vorige studie Specialist Mode Maatkleding was - de passie voor textiel zat er al vroeg in. In mijn kindertijd bracht ik ’s zomers veel tijd door in het bos van mijn opa en oma. Het was één groot avontuur. Vorig jaar ben ik teruggegaan op ontdekkingstocht en vond stukken hout met prachtige vormen en beelden in de doorsnede. Die beelden heb ik nu verwerkt op ongebleekt katoen, gekleurd in thee en bestempeld met natuurlijke verfstoffen. Met deze manier van werken wil ik verder.

Het vrije denken op de academie leerde mij om vanuit een ander perspectief naar textiel te kijken. Niet alleen als draagbaar item, maar ook als materiaal om een object van te maken. Naaitechnisch liep ik nogal eens tegen beperkingen aan, maar door dan bijvoorbeeld op de fotografische kant te focussen kon ik uit mijn eigen gedachtencirkel stappen. Ik laat mij voornamelijk inspireren door het surrealisme - vandaar dat mijn kostuums op zichzelf staan. Giuseppe Penone is mijn grote held, met name Respirare l’ombra vind ik erg mooi. Hij ontleedt het hout en geeft het kracht; zijn liefde en verbondenheid met de natuur zijn zeer herkenbaar voor mij.

Wood You? stelt niet alleen de vraag of mensen de kleding willen dragen, maar ook of we genoeg stilstaan bij natuur en milieu. Ik wil bijdragen aan de bewustwording dat we een keus hebben en zuinig moeten zijn op de natuur. Gezond eten doen veel mensen al, nu nog bewust kleding kopen. Weg met Primark-zombies en onvriendelijk geproduceerde goedkope kleding!

Het lijk me supergaaf om een dessin te mogen ontwikkelen voor VLISCO. Wat een prachtige dessins maakt dit bedrijf, vooral vanwege de beeldspraak die erin zit. Ik ben nu bezig om mijn eigen bedrijf van de grond te krijgen: Artlet International. Daar kunnen mensen kunst van studenten (de toekomstige kunstenaars) kopen. Zo krijgen studenten de kans om al tijdens hun studie een netwerk op te bouwen en hun kunst aan het grotere publiek te toetsen. Ik hoop dat het een succes wordt!