Lobke Zwier

Memoires

Voor deze opleiding hield ik me vooral bezig met natekenen. Ik wilde zo realistisch mogelijk kunnen werken. Met die instelling heb ik me vier jaar geleden ingeschreven op de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Ik ben hier met andere disciplines in aanraking gekomen, maar bij tweedimensionaal ligt toch echt mijn kwaliteit. Vanaf het derde jaar heb ik een diepere kant van mezelf ontdekt en ben ik gaan schilderen vanuit herinneringen. Dit bleek voor mij een hele inspirerende manier van werken te zijn en mijn instelling om mooie realistische plaatjes te kunnen maken is daarmee op de achtergrond komen te staan.

Dit is niet het enige wat veranderd is tijdens deze opleiding. Vroeger wist ik niet wat ik later zou willen doen, maar één ding wist ik wel: ik wilde geen docent worden. Daar voelde ik me veel te lief en onzeker voor. Na mijn stage in het basisonderwijs ben ik echter om. Dit is een ontzettend leuke doelgroep om mee te werken. Ik vind het fantastisch om jonge kinderen iets bij te kunnen brengen en mijn enthousiasme past perfect bij dat van hen.

Mede door mijn stages heb ik ontdekt dat mijn zorgzaamheid, geduld en interesse goede eigenschappen zijn voor een docent. In de toekomst zou ik echter graag in het buitenschoolse veld aan de slag willen, om met kleine groepjes kinderen fanatiek en creatief aan de slag te gaan. Daarnaast blijf ik natuurlijk schilderen en wie weet krijg ik nog portretopdrachten binnen of mag ik ergens een muurschildering maken.

Naast alle nieuwe dingen die ik heb gezien en geleerd ben ik nog altijd ‘de vrolijke Lobke’ en zal ik overal wat moois van blijven maken. Dus ik ben benieuwd wat de toekomst brengt!