Veerle van Beek

Nu

Niet lang geleden zat ik in een keerpunt in mijn leven. Alle zekerheden die ik had over leven en dood vielen weg. De enige zekerheid die ik over- hield is dat ik NU leef en NU kan genieten hiervan.

Om zoveel mogelijk uit het leven te halen, leven we vaak gehaast en beloningsgericht en vergeten dan om stil te staan en te waarderen wat we ervaren. De beste wekker om ons hieraan te herinneren is de natuur. We zijn onmiskenbaar verbonden met de natuur en onze schoonheidsidealen, uitvindingen en levenslessen komen allemaal voort uit deze connectie. Zo ook zien we de schoonheid van de balans tussen leven en dood, en de herhalende cyclus hiervan, terug in de natuur. We zien het bijvoorbeeld in de paddenstoelen, die tot leven komen wanneer oude dingen zijn vergaan, en daarna zelf vergaan om nieuwe dingen te laten ontstaan. In deze installatie wordt de toeschouwer in een vergankelijk moment geplaatst en uitgenodigd stil te staan bij de schoonheid van leven en dood. De installatie is grotendeels van natuurlijk afbreekbare materialen gemaakt en zal dus nog vergaan. Dit wordt vervolgens in contrast geplaatst met foto’s van natuurlijke verschijnselen, deze zijn al voorbij maar zullen doorleven in de foto’s.