Stella Winklaar

Niet zwart en niet wit,
een kleur er precies tussenin.
Te licht voor zwart en te donker voor wit,
grijs is de kleur en ik, ik zit er middenin.

Tussen twee culturen geklemd,
vraag ik keer op keer wie ik ben.
Erbij horen is wat ik wil, maar dit is niet te horen,
hoe hard ik ook gil.

Soms zo eenzaam en alleen,
met toch zo veel mensen om mij heen.
Het uitspreken doet zo’n zeer,
het voelt alsof ik mijn mensen de rug toe keer.

Grijs is het gebied waar ik mij bevind,
ik ben de kleur die zwart met wit verbindt.