Gregorius Kuijlenburg

Ik ben absoluut een waarnemer en observeerder. In de kleine dingen die schijnbaar onbelangrijk zijn, zie ik iets groots en moois, iets met een diepere persoonlijke betekenis. Vanuit deze fascinatie voor mijn omgeving verwonder ik mij en laat ik mij inspireren. Architectuur en kunst uit Middeleeuwen en Romantiek staan hierbij in een hoog vaandel.

Mijn werk is altijd verhalend en symbolisch, met een zekere mate van dramatiek, die zich uit in het samengaan van verschillende beeldelementen, in soms verschillende technieken. Vanuit de fotografie en het verzamelen van documentatie en ander beeldend materiaal begin ik met het componeren en scheppen van nieuwe beelden. Waar voorheen mijn affiniteit altijd zwart-wit en tekenen is geweest, heeft mij dit doen besluiten daarnaar terug te keren. Eerst verken en verzamel ik, neem ik waar en maak ik notities, om ten slotte alles samen te laten komen in een eindproduct, waar ik mijn verhaal vertel in een eigen handschrift en beeldtaal. Voor mij is dit altijd de manier geweest om vorm te geven aan de dingen zoals ik ze zie en het is geweldig om dat te kunnen doen.

Nu vertrek ik naar New York, om te ontdekken wat de potentie is van mijn werk. Het creëren en tegelijk kennis overdragen is mijn uiteindelijke doel. Sky is the limit!

Natuur en architectuur.

Romantiek, met name Turner.

Middeleeuwen, Vlaamse Primitieven en vroege Renaissance.

Roman de la Rose, waarin het neoplatonisme en aristotelisme worden verenigd om de natuur te doorgronden.

Terug naar New York waar ik een nieuw bestaan wil opbouwen, waarin lesgeven en het maken van mijn eigen werk gecombineerd wordt.

"Path"

Het werk wordt gecreëerd door het omschrijven van open en gesloten ruimtes. Hierbinnen ontvouwt zich een suggestie of glimp van een imaginaire wereld. Met een sterk gevoel van verlangen wordt vaak het Nederlandse landschap als referentie gebruikt in een historisch-romantische context, waarbij binnen het geheel van de voorstelling, het concrete tot een reeks geschakelde miniatuurwerelden wordt gereduceerd.

Langs de weg van doorkijkjes in het eigen verlangen, is er de leegte en stilte, waar het sublieme element zich manifesteert in de afwezigheid van dingen, geconcretiseerd in een persoonlijke beeldtaal. Dit is de plek waar in gedachten verwonderend kan worden gemediteerd over hoe zich te verhouden tot de ervaren ruimtes. Er kan een andere wereld worden betreden om een dialoog te voeren met het subjectieve en immateriële. Uiteindelijk kan zo worden teruggekeerd naar de realiteit om hier de weg naar je eigen plek te vinden.